Na świecie istnieje obecnie 15 typów gniazd elektrycznych, każde z nich zostało oznaczone literą alfabetu. Zanim wybierzemy się w podróż warto sprawdzić jak w innym kraju zasilić urządzenia.
Energia dla firm
TYP A
Typ A jest używany w Ameryce Północnej i Środkowej oraz Japonii. Posiada 2 uziemienia, wtyczki z dwoma płaskimi równoległymi zębami, co jest prawie standardem w większości krajów Ameryki Północnej i Środkowej. Wtyczka jest znana jako NEMA 1-15 i została wynaleziona w 1904 roku przez Harveya Hubbell II. Wtyczka ma dwa płaskie bolce o grubości ostrza 1,5 mm, o wymiarach 15,9 – 18,3 mm, długość 12,7 mm i oddalone od siebie. Wtyki typu A są zazwyczaj spolaryzowane i można włożyć je tylko w jeden sposób, ponieważ dwa ostrza nie mają takiej samej szerokość. Ostrze jest podłączone do położenia neutralnego o szerokości 7,9 mm, a łopatka ma szerokość gorąco 6,3 mm. Wtyczka ta jest przyznana do 15 A. Warto też dowiedzieć się, jaki mamy prąd w elektrycznym gniazdku na https://energiadirect.pl/poradniki/prad-w-gniazdku
Wtyki typu A i B mają dwa płaskie występy z otworem w pobliżu wierzchołka. Otwory te nie są tam bez powodu. Jeśli rozbierać gniazdo typu A lub gniazdo typu B i spojrzeć to zęby przesuwają się, można zauważyć, że w niektórych przypadkach mają one mieć guzki na nich. Te guzki pasowały do otworów tak, że wylot może chwycić za wtyczkę. To także poprawia kontakt między wtyczką a wylotem.
TYP B
Ma dwa płaskie o grubości 1,5 mm ostrza, ulokowane w odstępie 12,7 mm od siebie, trzecie o wymiarach 15,9 – 18,3 mm długości i 6,3 mm szerokości. Dzięki czemu urządzenie jest uziemione przed podłączeniem zasilania.
W niektórych częściach Ameryki Środkowej i Południowej, wyloty z uziemieniem typu B nadal są raczej rzadkością. Dlatego ludzie często po prostu odcinają bolec uziemienia zatyczki typu B, aby mógł on współpracować z gniazdami uziemienia dwubiegunowego.
Wtyczki typu A i B nie są izolowane. Gniazda typu A i B są potencjalnie niebezpieczne, ponieważ można dotykać styków palcami lub za pomocą metalowych przedmiotów, takich jak łyżeczką i porazić się prądem, jeśli wsadzimy coś do otworów gniazda.
Typ C jest stosowany we wszystkich krajach Europy z wyjątkiem Wielkiej Brytanii, Irlandii, Cypru i Malty.
Typ C jest prawdopodobnie jednym z najbardziej stosowanych wtyczek. Wtyczka ta ma dwa okrągłe występy na bolce. Jest to powszechnie znana jako Europlug, który jest opisany w CEE 7/16. Wtyczka ma dwa okrągłe kołki 4 mm o wymiarach 19 mm długości na centrach odstępie 18,6 mm od siebie na podstawie i 17,5 milimetrów na końcówce. Dwa kołki mają 10 mm długości izolacją tulejki. Zbiegają się lekko, ale są stosunkowo elastyczne, co pozwala na wtyk do współdziałania z dowolnym gniazdem, który akceptuje 4,0 – 4,8 mm okrągłe kontaktów na 17,5 – 19 centrów mm. Wtyk jest zwykle ograniczony do stosowania w zastosowaniach, które wymagają klasy II 2,5 amperów lub mniej.
Typ F jest stosowany na przykład w Niemczech, Austrii, Holandii, Szwecji, Finlandii, Norwegii, Portugalii, Hiszpanii i Europie Wschodniej.
Wtyk F jest znany jako CEE 7/4 i powszechnie nazywany „Wtyczką Schuko”, co jest skrótem od „ Schu tzn. kontakt”, niemieckie słowo oznaczające „kontakt” lub „ochrony kontakt bezpieczeństwa”. Wtyczka została zaprojektowana w Niemczech tuż po pierwszej wojnie światowej. Wraca do patentu (DE 370538) udzielonego w 1926 roku Albert Büttner, bawarski producent akcesoriów elektrycznych.
Typ F jest podobna do C oprócz tego, że jest okrągła i ma dodanie dwóch zacisków uziemiających na stronie wtyczki. Wtyk składa się z dwóch okrągłych 4,8 mm szpilki, o wymiarach 19 mm długości na centrach rozmieszczone 19 mm. Odległość pomiędzy jednym z dwóch zacisków uziemienia a środkiem urojonej linii łączącej środki dwóch wtyków zasilających wynosi 16 mm.
Ponieważ wtyczka CEE 7/4 może być umieszczone w każdym kierunku do gniazda, układ Schuko jest bezkrytyczny. Jest on stosowany w aplikacjach do 16 amperów. Z powyższego wynika, że urządzenie musi być albo stałe podłączone do sieci lub połączone za pośrednictwem złącza wyższego poziomu mocy, takich jak system IEC 60309.
W celu zniwelowania różnic pomiędzy gniazdami E i F, został opracowany wtyk CEE 7/7 . Wtyczka, która jest pokazana powyżej zacisków i uziemienia ma po obu stronach, aby było to dopasowane do gniazda typu F.